Bir köy varmış.o köyde bir delikanlı varmış.
O delikanlı köyün en kötü kızına aşık olmuş.kıza bir gün gidip ''seni seviyorum'' demiş.kız''beni herşeye katlanacak kadar mı çok seviyorsun?''demiş.
Delikanlı''evet''diye cevap vermiş.kız''iyi o zaman git bana annenin kalbini getir.ancak o zaman anlayabilirim beni sevip sevmediğini.''demiş.
Delikanlı bir süre sonra eve gidip annesini öldürmüş.ve annesinin kalbini çıkarıp bir mendile koyarak yol almış kızın evine doğru.
Ama yolda bir taşa takılarak düşmüş.anasının kalbi bir kenara o bir kenara düşmüş.delikanlı''ah anacım! ''diye sızlanmış anasının kalbinden bir ses çıkmış''bir yerin acıdı mı oğlum''genç biranda hıçkırıklara boğulup anacım ben sana bunu nasıl yaptım nasıl öldürdüm seni der. anne ; oğlum üzülme her zaman yanındayım sen mutluluğun için yaptın bunu git şimdi üstünü düzelt ve kıza kalbimi ver der.
Genç ağlayarak annesinin kalbini alır mendile koyar ve kıza gider . kız gençi evde beklemektedir korkunç bir yüz ifadesiyle dediğimi yaptınmı diye sorar genç çağlayarak evet der.
Kız o kadar kötüdürki kalbi eline alır ve yer birden kız düşer ve bayılır . genç panikler ve kızı yerden kaldırp yatağa yatırır kız kendine geldiğinde sanki bambaşka biri olmuştur.
Sanki ses tonu bile değişmiştir artık yüzü gülüyor ve iyi şeylerden bahsediyor, genç bu duruma oldukça şaşırır ve köyün bilgesine gider olayı anlatır.
Bilge derki ey gavat oğlan analar ölmez bak o kötü kalpli kızın içinde yaşıyor der. genç kıza gider kıza sarılır annesi gibi koktuğunu hisseder.
Kız tatlı bir tebessümle düştüğün yer nasıl hala canın acıyormu der.....